REGISTER VAN BESCHERMDE CULTUURHISTORISCHE ERFGOEDEREN
Johan van Walbeeckplein 4 – Pietermaai
Kadastrale gegevens: Stadsdistrict Sectie: A – nr. 4515
“Vrijstaand pand met de nok evenwijdig aan het Van Walbeeckplein, op rechthoekige plattegrond opgetrokken over één bouwlaag met kap. Boven de kern ligt een zadeldak en aansluitend liggen lessenaarsdaken boven de voor- en achtergalerij, alle gedekt met zwartgeglazuurde oudhollandse pannen. Het dak ligt gevat tussen tuitgevels met 19de-eeuwse topbeëindiging, geprofileerde deklijst en aanzetten op de overgang naar de lessenaarsdaken. In de geveltoppen is een nagenoeg vierkant venster aangebracht en boven de galerijen en in de westelijke geveltop zit een ruitvormig ventilatiegat. Op het zadeldak staan tweemaal drie dakkapellen met driehoekig topveld gevuld met decoratief pleisterwerk, geprofileerde deklijst, 19de-eeuwse bekroning en voorzien van uitzwenkende wangstukken. In de kapellen zijn staande vensters met houten shutterramen aangebracht (1).
Rondom langs de vier gevels loopt een gootlijst van drie banden en profiellijst. De gevels zijn gepleisterd en geverfd. De staande vensters, die alle van eenzelfde type zijn, hebben geprofileerde waterlijsten. Het pand is als geheel geplaatst op een basement.
De voorgevel (zuidgevel) heeft een centrale deur en aan weerszijden twee vensters, waarbij de twee uiterste compleet zijn met houten shutterramen.
Over gevelbreedte ligt het terras dat betegeld is met rood-witte tegels.(2) De centrale opgang heeft een trap van drie treden met gespreide leuningen.
De westelijke zijgevel bevat in de kern een houten shutterdeur die toegang gaf tot een houten balkon dat in fragment afleesbaar bleef. In voor- en achtergalerij is elk één venster aangebracht.
De oostelijke zijgevel heeft drie vensters, één in de kern, voorgalerij en achtergalerij. In een kolomaanzet tegen de muur is een kleine waterkom gespaard. Tevens is een houten spijlenhek tussen vierhoekige kolommen met geprofileerde dekplaat ten oosten van het huis in fragmenten aanwezig.
De achtergevel (noordgevel) heeft een centrale paneeldeur met houten shutters, links daarvan een venster en een deur en rechts twee deuren. De deur geheel links opent als enige niet op het terras dat zich over de verdere breedte uitstrekt. Dit betegelde terras heeft een centrale opgang met gebogen treden als aan voorzijde en gaat op het rechtereind enkele treden omlaag naar het pad langs de zijgevel (2).
Op de noordoostelijke hoek van het pand staat de voormalige regenbak die met een aquaduct op stenen boog met de gootlijst van het huis is verbonden. De regenbak van enkele bouwlaag heeft een schilddak met zwartgeglazuurde oudhollandse pannen en op het oostelijk schild staat een dakkapel met wangstukken, staand venster en enkelvoudig opgeklampt houten luik. Een tappunt met koperen kraan bevindt zich in een lage uitbouw tegen de korte westelijke gevel.
Het perceel bezit een erfafscheiding aan voor- en achterzijde. Aan het Van Walbeeckplein ligt een lage stenen muur met enkele vande oorspronkelijk tien vierkante kolommen met geprofileerde dekplaat en banden (3). De middelste vier kolommen, die met extra hoekbanden zijn verbijzonderd, maken de centrale toegang over een naar binnen zwenkende boog. Vandaar voert een flauw oplopend tegelpad naar het terras.
De achterzijde aan de Ansinghstraat is afgezet door een stenen muur met in de as van het huis een toegang.
Op de noordoosthoek sluit hierop een stenen gebouw aan: Ansinghstraat 12.
Het is opgetrokken over één bouwlaag onder zadeldak en heeft in de noordgevel aan straatzijde een deur en venster en naar het binnenterrein (zuidgevel) een deur.
(Opmerkingen:
(1) De shutterramen hebben een vast bovenlicht.
(2) Het terras was voorzien van een balustrade van stenen kolommen en tussengeplaatst houten hekwerk.
(3) De toegangstrap ligt vlak naast de zijgevel van Ansinghstraat 10.)
Redengeving:
Het gebouw als boven beschreven is van algemeen belang wegens schoonheid en volkskundige waarde op grond van de volgende waardestellende criteria:
– architectuur- en cultuurhistorische waarde vanwege de voor Curaçao kenmerkende plattegrond met kern en voor- en achtergalerij, terrassen en bijgelegen regenbak;
– cultuurhistorische waarde als het voormalige woonhuis van S.E.L. Maduro omstreeks 1850, grondlegger van het Maduroconcern;
– monumentale ensemblewaarde daar het onderdeel vormt van een groter te beschermen stedebouwkundig geheel.
Tot het hierboven vermelde monument behoort al hetgeen dat door bestemming of anderszins rechtens onroerend is.”
Registratie: 1994-06-14
Afschrift Hypotheek: 1994-07-14
Aanwijzing Besluit: 1994-03-23
Publicatie: 1994-04-12
Inzage: 1994-04-13
